anneler bazen ne söylediğini bilmez.

uzun zamandır yazacak bişey bulamadım. fark ettim ki benim canım sıkkın olduğunda yazıyomuşum buraya yazdığımda rahatlıyomuşum meğersem. ve yazmaya karar verdim.
bizim evde her zaman şu olay olur ; annemin ikea'ya gidesi gelir saatlerce orda dolaşmak ister babamında canına minnet mum koklar orda bütün gün''hadii bakalıım gidiyoruuuz'' dediler. bende ''yok ben gelmem bıktım orda müze ye gitmiş gibi dolaşmaktan'' dedim. ''aa yemek yeriiiz ikea'da'' dedi. tabi hemen hazırlandım (isveç köfte çok severim).
alaaahıııım lanet ettim resmen dolaştılar da dolaştılar. hadiii forumaa diye çektim kollarından. geçen gün kendime renkli pantolon aldım. üstüne de bişey almam lazım çünkü ona uygun çok az tshirtüm var.(bi de kilo aldığım için 2 günde 1 kilo) ne seçsem annem suratını büzdü ıyk dedi bıyk dedi beğenmedi.
en sonunda patladı kadın ''çocuk gibi giyiniyosun şu haline bak ortaokuldaki sümüklü simge bile zayıflamış ne güzel giyinmiş takmış koluna yakışıklı çocuğu senin haline bak sen daha yat gebeş gibi'' dedi. heralde bozuldum yani ama haklı. tabi bu şekilde söylemeseydi iyidi yani. sonra özür diledi falan ama kırıldım.
karar verdim bende zayıflıcam ya valla bak.

bu kız benim kızım olcakmışşşş